 |
Asia-Pacific Forum on Science Learning and Teaching, Volume 15, Issue 2, Article 7 (Dec., 2014) |
Alım, M. (2006). Avrupa Birliği üyelik sürecinde Türkiye’de çevre ve ilköğretimde çevre eğitimi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14 (2), 599–616.
Altunoğlu, B.D., & Atav, E. (2009). Ortaöğretim öğrencilerinin çevre risk algısı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36, 1-11.
Aslan, A., Sağır, Ş.U & Cansaran,A. (2008). Çevre tutum ölçeği uyarlanması ve ilköğretim öğrencilerinin çevre tutumlarının belirlenmesi. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 283 -295.
Beck, U. (1992). Risk society, towards a new modernity, London: Sage Publications.
Beyhun, N. E., Vaizoğlu S. A., Mete, A., Okur, S., Ongun, M., Orçan, S., & Güler, Ç., (2007). Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi 2005-2006 öğretim dönemi son sınıf öğrencilerinde çevresel risk algılama düzeyi. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni 6(5), 345-350.
Bozkurt, O. (Ed.) (2008). Çevre Eğitimi. Ankara: Pegem Akademi
Çabuk, B. & Karacaoğlu, C. (2003). Üniversite öğrencilerinin çevre duyarlılıklarının incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36(1-2), 189-198.
Demirbaş, M. ve Pektaş, H. M. (2009). İlköğretim öğrencilerinin çevre sorunu ile ilişkili temel kavramları gerçekleştirme düzeyleri. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 3 (2), 195-211.
Dunlap, R. E., Van Liere, K. D., Mertig, A. G. & Jones, R. E.(2000). Measuring endorsement of new ecological paradigm: A revised NEP scale. Journal of Social Issues, 56(3), 425-442.
Esa N. (2010). Environmental knowledge, attitude and practices of student teachers. International Research in Geographical and Environmental Education, 19(1), 39-50.
Fernandez-Manzanal R., Rodriguez-Barreiro L., & Carrasquer J. (2007). Evaluation of environmental attitudes: Analysis and results of a scale applied to university students. Science Education, 91, 988-1009.
Gökdere, M. (2005). A study on environmental knowledge level of primary students in Turkey. Asia-Pacific Forum on Science Learning and Teaching, 6(2), Article 5.
Görmez, K. (1997). Çevre sorunları ve Türkiye. Ankara: Gazi Kitabevi.
Gündüz, T. (2004). Çevre sorunları. Ankara: Gazi Kitabevi. Gürsoy, Ş.T., Çiçeklioğlu, M., Börekçi, N., Soyer, M.T., & Öcek, Z. (2008). İzmir Karşıyaka
Belediye çalışanlarında çevresel risk algılama düzeyi. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 30 (1), 20-27.
Hertsgaard, M. (2001). Yeryüzü gezgini. İstanbul: Tema Vakfı Yayınları.
Hamamcı C. & Keleş, R. (1998). Çevrebilim. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
Kahyaoğlu, M. & Özgen,N. (2011). Öğretmen adaylarının çevre sorunlarına yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi - Journal of Theoretical Educational Science, 5(2), 171-185.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. 15. Baskı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kaya E., Akıllı M. ve Sezek F. (2009). Lise öğrencilerinin çevreye karşı tutumlarının cinsiyet açısından incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,18, 43-54.
Kızılaslan, H. & Kızılaslan, N. (2005). Çevre konularında kırsal halkın bilinç düzeyi ve davranışları (Tokat ili Artova ilçesi örneği). ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 67–68.
Kiziroğlu, İ. (2000) Türk eğitim sisteminde çevre eğitimi ve karşılaşılan sorunlar, V. Uluslararası Ekoloji ve Çevre Sorunları Sempozyumu, Ankara, s.167.
La Trobe, H. L., & Acott, T. G. (2000). A modified NEP/DSP environmental attitudes scale. Journal of Environmental Education, 32(1), 12–20.
Lai, C. J., Brennan, A., Chan, H. & Tao, J. (2003). Disposition toward environmental hazards in Hong Kong Chinese: validation of a Chinese version of the environmental appraisal inventory (EAI-C). Journal of Environmental Psychology 23, 369-384.
Lazo, K. J., Kinnell, J. C. & Fisher, A. (2000). Expert and layperson perception of ecosystem risk, Risk Analysis, 20(2), 179-193.
Özdemir, O., Yıldız, A., Ocaktan, E. ve Sarışen, Ö. (2004). Tıp fakültesi öğrencilerinin çevre sorunları konusundaki farkındalık ve duyarlılıkları. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 57 (3), 117-127.
Özer, U. (1993). Yükseköğretimde çevre için eğitim, çevre eğitimi, Ankara: Türkiye Çevre Vakfı Yayını.
Öznacar, M. D. (2005). İlköğretim fen bilgisi dersi biyolojik çeşitlilik, çevre kirliliği ve erozyon konularının yapıcı (constructivist) öğrenme kuramına göre öğretiminin, akademik basarıya ve kalıcılığa etkisi.(Yayımlanmamıs yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
Riechard, D. E. & Peterson S. J. (1998). Perception of environmental risk related to gender, community socioeconomic setting, age, and locus of control. The Journal of Environmental Education, 30(1), 11-19.
Sam, N., Gürsakal, S. & Sam, R. (2010). Üniversite öğrencilerinin çevresel risk algısı ve çevresel tutumlarının belirlenmesi. Akademik Bakış Dergisi, 20, 1-16.
Satterfield, T.A., Mertz, C.K. & Slovic, P. (2004). Discrimination, vulnerability and justice in the face of risk. Risk Analysis, 24(1), 115-129.
Slimak, M. W. & Dietz, T. (2006). Personal values, beliefs and ecological risk perception. Risk Analysis, 26(6), 1689-1705.
Sülün,Y.(2002). Çevre kirliliğini önlemede eğitimin rolü. Muğla Üniversitesi, SBE Dergisi, Bahar, 8.
Szasz, A. (1994). Ecopopulism: Toxic waste and the movement for environmental justice. Minneapolis, MN: University of Minnesota Press.
Şimşekli Y.(2004). Çevre bilincinin geliştirilmesine yönelik çevre eğitimi etkinliklerine ilköğretim okullarının duyarlılığı, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 83–92.
Tezbaşaran, A. (1996). Likert tipi ölçek geliştirme. Ankara: Psikologlar Derneği Yayınları
Türküm, A. S. (2006). Çağdaş Toplumda Çevre Sorunları ve Çevre Bilinci. http://www.aof.anadolu.edu.tr/kitap/IOLTP/1268/unite 10.pdf.
Tokat, N., & Mutlu, A. (2004). Çevre bilinci ve duyarlılığı bakımından Çorum’ daki ortaöğretim öğrencileri üzerine bir araştırma. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1), 1-14.
Uzun, N. & Sağlam, N. (2006). Orta öğretim öğrencileri için çevresel tutum ölçeği geliştirme ve geçerliliği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 240–250.
Ünal, S. ve Dımışkı, E. (1999). Üniversite öncesi çevre eğitimi ve sorunları, T.C. Çevre Bakanlığı Çevre ve İnsan Dergisi, 42–56.
Walsh-Daneshmandi, A. & MacLachlan, M. (2000). Environmental risk to self: Factor analysis and development of subscales for the environmental appraisal inventory (EAI) with an Irish sample. Journal of Environmental Psychology, 20, 141-149.
Yalçınkaya T. & Özsoy E. (2003,Mayıs). Risk toplumu: Bilgi toplumunun evriminde yeni boyut. II. Uluslararası Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, Kocaeli
Yılmaz, A., Morgil, İ., Aktuğ, P. ve Göbekli, İ. (2002). Ortaöğretim ve üniversite öğrencilerinin çevre kavramları ve sorunları konusundaki bilgileri ve öneriler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 156-162.
